W końcu 2020 r. funkcjonowało 260 zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, które w ciągu roku przyjęły 427,9 tys. kuracjuszy, w tym 391,4 tys. leczonych stacjonarnie. W 35 stacjonarnych zakładach rehabilitacji leczniczej opieką medyczną objęto 36,4 tys. pacjentów.
W związku z wystąpieniem stanu epidemii COVID-19 w 2020 r. wprowadzono czasowe ograniczenia wykonywania działalności leczniczej polegające na zaprzestaniu udzielania świadczeń w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego oraz rehabilitacji leczniczej (od 14 marca do 14 czerwca 2020 r. oraz od 24 października 2020 r. do 10 marca 2021 r.). Zmieniono również zasady pobytu pacjentów w uzdrowiskach – od 15 czerwca 2020 r. warunkiem rozpoczęcia leczenia był negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2. Prezentowane dane ukazują wpływ epidemii COVID-19 na prowadzenie działalności leczniczej w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego i stacjonarnych zakładach rehabilitacji leczniczej w 2020 r.
W końcu 2020 r. działalność prowadziło 45 szpitali uzdrowiskowych (w tym 6 dla dzieci), 185 sanatoriów uzdrowiskowych (w tym 2 dla dzieci i 1 sanatorium w urządzonym podziemnym wyrobisku górniczym), 10 przychodni i 20 zakładów przyrodoleczniczych obsługujących kompleksy uzdrowiskowe[1].
W szpitalach i sanatoriach uzdrowiskowych znajdowało się w końcu roku prawie 45 tys. łóżek (spadek o 1,0% w porównaniu z 2019 r.). Na leczeniu w trybie stacjonarnym przebywało w ciągu roku 391,4 tys. pacjentów (o 50,0% mniej niż w roku poprzednim). Kobiety stanowiły 59,4% leczonych stacjonarnie, natomiast osoby w wieku 65 lat i więcej – 47,3%. Średni czas pobytu kuracjusza w opiece stacjonarnej wyniósł 15,5 dnia.
Najwięcej kuracjuszy leczyło się w opiece stacjonarnej w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego zlokalizowanych na terenie województwa zachodniopomorskiego (107,9 tys. osób), a w dalszej kolejności kujawsko-pomorskiego (77,8 tys.) oraz dolnośląskiego (49,2 tys.). Łącznie w tych trzech województwach było przyjętych 60% kuracjuszy leczonych stacjonarnie.
W skali kraju ponad 5% kuracjuszy leczonych stacjonarnie stanowili cudzoziemcy. Zdecydowana większość (ponad 94%) cudzoziemców przebywała w uzdrowiskach zlokalizowanych na terenach dwóch województw: zachodniopomorskiego i dolnośląskiego.
Powered by WPeMatico
