Testy alergiczne w Polsce to głównie punktowe testy skórne, które pozostają „złotym standardem”. Ale wiele zalet ma badanie przeciwciał we krwi. Nowym trendem jest tzw. molekularna diagnostyka alergii.
Do wysokiej częstości występowania alergii przyczynia się większe zanieczyszczenie powietrza i narażenie na dym tytoniowy, ale z drugiej strony – higiena i sterylność. Testy alergiczne w Polsce stwierdzają zależność między alergenami a obecnością objawów.
Program ECAP, który bada epidemiologię chorób alergicznych w Polsce, pokaze, że cechy alergii (nadwrażliwości) deklaruje nawet 40 proc. losowo wybranych Polaków. Aż 80 proc. spośród alergii to alergie wziewne, najczęściej wywoływane przez pyłki:
- drzew (brzozy, olchy, leszczyny),
- traw i chwastów (tymotka łąkowa, żyto, bylica, babka, szczaw, komosa, pokrzywa, ambrozja).
Alergia na pyłki, nawet o niezbyt gwałtownym przebiegu (np. przewlekły nieżyt nosa), może prowadzić do rozwoju astmy, a ta z kolei jest czynnikiem ryzyka rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Rozpoznanie tego typu alergii powinno skłonić do rozważenia immunoterapii, czyli odczulania.
Przyczyny alergii wziewnych
Do tak wysokiej częstości występowania alergii wziewnych przyczyniają się zmiany w naszym otoczeniu:
- Większa higiena i sterylność.
Ograniczony kontakt z obcymi dla organizmu cząstkami porównać można do „opuszczonego treningu” odporności. Źle wyszkolone komórki, których zadaniem jest obrona organizmu przed patogenami, niepotrzebnie uaktywniają się w odpowiedzi na nieszkodliwe bodźce.
- Zanieczyszczenie powietrza i narażenie na dym tytoniowy.
Zanieczyszczenia mogą natomiast wpływać na zmianę struktury alergenów, często nasilającą ich zdolność do wywołania niepożądanych reakcji.
- Pozostałe.
Wśród czynników mających wpływ na rozwój alergii wymienia się także uwarunkowania genetyczne oraz zaburzenia flory jelitowej na skutek m.in. przewlekłej antybiotykoterapii. Testy alergiczne w Polsce są w stanie to zdiagnozować.
Diagnostyka alergii wziewnej
Właściwa diagnostyka alergii wziewnej, która obejmuje zidentyfikowanie czynnika lub czynników, które ją wywołują, stanowi podstawę skutecznego leczenia choroby. Ten typ alergii mogą sugerować typowe objawy (kichanie, łzawienie, wodnista wydzielina z nosa), ale pełna diagnostyka powinna się odbyć pod okiem lekarza, który przeprowadzi odpowiedni wywiad i zaleci odpowiednie badania.
Testy skórne i serologiczne
W celu identyfikacji alergenu, czyli czynnika, który wywołuje reakcje alergiczną, stosuje się m.in. testy skórne i serologiczne. Obie te grupy wykrywają alergenowo-swoiste przeciwciała IgE (sIgE), choć na innych zasadach. W testach skórnych wykrywa się sIgE przyłączone do komórek odpowiadających za reakcję alergiczną, a w testach serologicznych – sIgE krążące we krwi. Jest to jedna z przyczyn, dla których wyniki uzyskane tymi dwoma metodami mogą być nieco odmienne.
