Osteoporoza tylko w niewielkim stopniu jest w Polsce leczona, leki przewlekle przyjmuje zaledwie 20 proc. chorych, a na dodatek ich zużycie ostatnio spada. Z danych wynika, że każdego roku zdarza się w naszym kraju 150 tys. złamań o podłożu osteoporotycznym.
Osteoporoza osłabia kości, co zwiększa ryzyko złamań, które z kolei mogą doprowadzić do poważnych powikłań, szczególnie u osób starszych.
– Złamania takie najczęściej występują u osób po 50. roku życia, ulega im co trzecia kobieta w tym wieku oraz co piąty mężczyzna i będzie ich coraz więcej z powodu starzenia się naszego społeczeństwa – zwraca uwagę prof. Roman Lorenc, przewodniczący Wielodyscyplinarnego Forum Osteoporotycznego.
Szacuje się, że ok. 2 mln Polaków doświadczyło złamania osteoporotycznego, np. nadgarstka, ręki lub szyjki kości udowej. Każda z tych osób powinna być leczona, ponieważ występuje u niej duże ryzyko kolejnego złamania. Niestety, po pierwszym złamaniu leczonych jest jedynie 16 proc. chorych.
Ogólnie leczonych jest zaledwie 20 proc. osób cierpiących z powodu osteoporotycznego osłabienia kości, a każdy pacjent ze złamaniem osteoporotycznym powinien być kierowany przez ortopedę na leczenie. Tak postępuje się w np. Niemczech, podczas gdy w Polsce zdarza się to rzadko. Przy czym połowa chorych przestaje stosować zalecone przez lekarza leki po kilku miesiącach, a najpóźniej po roku. Tymczasem leczenie osteoporozy powinno trwać do końca życia.
Coraz lepiej potrafimy monitorować leczenie i przebieg osteoporozy oraz określić ryzyko złamania kości. W tym celu bada się poziom dwóch białek produkowanych przez komórki kości (marker kościotworzenia) lub powstających na skutek resorpcji kości (marker ubytku kości). Do badania tego dołącza się określenie poziomu witaminy D, od której zależy w znacznym stopniu wchłanianie wapnia i proces kościotworzenia.
W leczeniu osteoporozy poza zażywaniem leków, najczęściej bisfosfonianów, bardzo ważne jest przyjmowanie witaminy D. W aptekach dostępne są preparaty zawierające witaminę D wraz z wapniem. Najczęściej zalecaną dawką jest 1000 jednostek międzynarodowych tej witaminy dziennie. Leczenie jest na ogół ciągłe i wymaga zażywania leków raz w tygodniu lub raz na miesiąc albo raz na trzy miesiąca (w zależności od rodzaju leku).
Oprac. ŁG
